De geschiedenis van Cambodja
De geschiedenis van Cambodja is gevormd door twee verschillende ‘koninkrijken’, te beginnen met Angkor, de zetel van het Khmer rijk van de 9e tot de 15e eeuw.
Funan
Vanaf het begin van onze jaartelling tot ongeveer het jaar 700 hoorde het land bij het koninkrijk Funan. De hoofdstad heette Oc Eo en lag in wat nu Vietnam heet. dit koninkrijk verdiende veel door de handel, omdat het lag tussen India en China. Vooral India heeft de religie, taal en cultuur van de Khmers (nu de Cambodjanen) beïnvloed.
Kambu
Rond het jaar 800 werden de Khmers zelfstandig, en dat duurde eeuwenlang, tot het jaar 1432. Je kunt deze periode wel zien als de mooiste uit de geschiedenis van het land. Het werd een machtige rijk met de naam Kambu.
De stad Angkor was lange tijd de hoofdstad. Nu vind je daar nog het wereldberoemde tempelcomplex Angkor-Wat (‘wat’ betekent: tempel).
Thais, Vietnamezen en Fransen
In 1432 werd het land onder de voet gelopen door de Thais. De Khmers vluchtten van Angkor naar Phnom Penh. Men noemde het land toen Kambu-ja (daar komt dus de naam ‘Cambodja’ vandaan).
Eeuwenlang lukte het de Cambodjaanse koningen niet om sterk te staan tegenover de Thais en de Vietnamezen.
In 1863 kwamen de Fransen. Cambodja werd een Frans protectoraat.
Vanaf 1953
In dit jaar wist Koning Norodom Sihanouk de Fransen te laten instemmen met de onafhankelijkheid van Cambodja.
Tijdens de Vietnam-oorlog zijn er ook op Cambodjaans grondgebied dingen gebeurd. Maar dat was niets vergeleken met de gebeurtenissen vanaf 1975, toen de Rode Khmer de macht greep. Onder de leiding van Pol Pot zijn twee tot drie miljoen mensen om het leven gekomen. Een blijvende herinnering daaraan zijn de Killing Fields, die nog altijd bezocht kunnen worden.
Bij de bevrijding van de Rode Khmer hebben de Vietnamezen een rol gespeeld. Zij troffen een land aan dat in alle opzichten te gronde was gericht: mensen met een opleiding, religieuze leiders, docenten, alle mensen met kennis waren omgebracht. Sociale, economische en educatieve sectoren, infrastructuren – werkelijk alles was vernietigd.
In onze tijd is Cambodja officieel een democratie met een koning aan het hoofd. De koning heeft geen werkelijke macht, die is in handen van de prime-minister.
Het evangelie
Er is een tijd van hoop en herstel begonnen voor het land. Ook zien we dat nu het evangelie zich verspreid in stedelijke gebieden en landelijke dorpjes. Tienduizenden Cambodjanen hebben gereageerd op het evangelie en inheemse christelijke werkers komen de lichamelijke en geestelijke nood in het land tegemoet. De deur voor het goede nieuws blijft wagenwijd openstaan.